"SZ" jak szary, szal i szydełko

Dawno, dawno temu moja Babcia nauczyła mnie robić na szydełku. Babcia wycinała z prześcieradłowgo materiału kwadraty i wspólnie obrabiałyśmy je szydełkiem. Tak powstawały eleganckie chusteczki do nosa z kolorową koronką naokoło. Za nic nie pamiętam tych ściegów, pamiętam za to długie wieczory, kolorowe nitki, ciepłe światło lampki na stole i nas nad tymi niedużymi kwadratami.

Szydełko jest moim rdzeniem. Po latach do niego wróciłam w newralgicznym punkcie mojego życia, kiedy byłam w ciąży. Przez przypadek trafiłam wtedy na etsy i kupiłam tam dwa wzory na szydełko właśnie: na buciki i kocyk dla mojej Córki (linki w nazwie). Tak wróciłam do korzeni.

Szycie uwielbiam za funkcjonalność (można się ubrać od stóp do głów i uszyć wszystko czego pragniesz do domu) i w żadnym razie nie mam zamiaru rezygnować z szycia, ale ... szydełko to jest TO.

Dlatego zrobiłam sobie szal, szary szal na szydełku właśnie. Przypomniałam sobie jak bardzo szydełko mnie relaksuje i jak lubię takie duże projekty (bo trzeba Wam wiedzieć, że taki szal to kilka godzin heklowania).

Wzór trójkątny granny square. Włóczka to 8 szarych motków Dropsa Cotton Wool i 2 motki ciemnoniebieskiej wełny z Alpaki (marki nie pamiętam).

Był oczywiście pruty, bo bardzo chciałam złamać szarość i na początku niebieski był gdzieś w środku. Finalnie z niebieskiej włóczki zrobiłam lamówkę.

Jest duży. Bardzo duży. Większy niż ten sprzed kilku lat (klik)

Chodziło o swobodne owinięcie się nim.

O opatulenie nawet na kurtce, tak żeby boki nie spadały.

Sesja na plaży w Kantabrii, gdzie mieszkam już od 10 miesięcy.

Piękne okoliczności przyrody, cudne popołudniowe światło i mój nowy szal, który uwielbiam.

Dzięki Babciu! :*